Anton Szandor LaVey ya da gerçek adıyla Howard Stanton Levey, (d. 11 Nisan 1930 - ö. 29 Ekim 1997), LaVeyan satanizm'i ve Şeytan Kilisesi'ni kuran Amerikan okültist yazardır.1
Kökeni Avrupa'ya uzanan göçmen bir ailenin çocuğu olarak, 11 Nisan 1930 yılında Chicago'da dünyaya geldi. Küçük yaşlardan beri müziğe duyduğu ilgi sayesinde, onbeş yaşındayken San Francisco Senfoni'de ikinci oboistlik görevine getirildi. İlerleyen yıllarda ise, trompet, trombon, klarnet ve keman çalma konusunda kendisini bir hayli geliştirmesine rağmen, 20'li yaşlarında müziği bırakıp, sirk dünyasına adım attı. Kafes bakıcısı olarak başladığı yeni mesleğinde, zaman içerisinde ilerleme kaydederek, aslanlı gösterilere çıkmaya başladı; ama bir gösterisi esnasında yaralanınca meslek değiştirmek zorunda kaldı.
Birkaç yıl sonra, çeşitli morglarda polis fotoğrafçısı olarak tekrar çalışma hayatına atıldı. San Francisco polis yetkilileri, ceset fotoğrafları çeken bu genç adamın eksantrik karakterini çabuk fark ettiler ve LaVey'i merkeze alıp gerçeküstü olaylarla ilgili telefonları cevaplandırmakla görevlendirdiler. Sonraki yıllarda kendisiyle yapılan bir röportajında, felsefi düşüncelerinin belirginleşmesinde, ceset fotoğrafçısı olarak çalışmış olmasının etkisini gizlemedi.
Tüm bu süreçlerin ardından, 1966 yılının nisan ayında, harekete geçme zamanının geldiğine ikna oldu ve bir Şeytan Kilisesi kurarak gerek bu kilise, gerekse de kaleme aldığı kitaplar vasıtasıyla Satanist öğretisini yaymaya çalıştı.
LaVey'e göre, önemli olan tanrı değil insandır. Şeytan'ı "insanoğlunu özgürleştiren isyan ruhu, reddin somut ifadesi ve uygarlığın ilerlemesini sağlayan gelişme güdüsü" olarak tanımlar. öğretisini; "Şeytani Kitâb-ı Mukaddes", "Şeytanın Not Defteri" ve "Şeytani Törenler" kitaplarıyla açıkladı.
Yine LaVey'e göre "şeytan" dinlere karşı bir semboldü. Antik İbranice ismine uygun biçimde, tarih boyunca "muhalif" olanı temsil etmişti. Dinlere, insanın hayvansal özünü reddeden ya da kısıtlayan kurallara karşı bireyin özgürlüğünü temsil ediyordu. Dolayısıyla dinlere şiddetle muhalifti ve kutsal kitaplardaki öğretilerin tam tersini uygulamanın insanlık için tek çıkar yol olduğunu savunuyordu.
LaVey insanı Nietzsche'yi çağrıştıran bir yaklaşımla "üstün varlık" olarak tanımlar. "Sadece istediğimiz zaman, istediğimize karşı iyi davranmalıyız. Kimse bize hep iyi olmamız gerektiğini söyleyemez. Eğer biri seni hırpalıyorsa sen de onu ezip yok etmelisin" der bir eserinde.
29 Ekim 1997 akşamı, 67 yaşındayken, pulmoner ödem nedeniyle yaşamını yitirmiştir. Vasiyeti üzerine mezar taşında: "Hayattaki tek pişmanlığım yersiz yere iyi olduğum anlardır." yazmaktadır.
Orijinal kaynak: anton szandor lavey. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page